Week 5 in Gambia

Hallo lieve allemaal,

Week 5 is alweer voorbij! Op stage veel dingen kunnen doen. Heb een man eindelijk zover gekregen dat hij ging douche na een lange periode van niet douche. Verder heb ik meegeholpen in de occupationroom met Linda (een Britse vrouw). Ben op dinsdag op tijd gestopt, het was 37 graden en was mijn water vergeten.. Niet te doen.. Verder was het op dinsdag wel heel bijzonder om te zien dat er heel veel cliënten voor de deur van de dokter gingen zitten. De dokter bepaald daar namelijk wie er naar huis mag of nog moet blijven. Ze hopen dan (ondanks dat ze niet op de lijst staan) dat de dokter ze wil zien, zodat ze misschien wel mogen gaan.

Dinsdag op woensdag een erg hete nacht gehad, door de warmte dan he!! ’s Nachts om vier uur uit mijn bed gegaan om de deur open te zetten.. Zelfs met waaier was het niet uit te houden op de slaapkamer. Op woensdag ben ik gestart met het voeren van persoonlijke gesprekken met twee cliënten. De sociaal werker van Tanka Tanka vroeg mij om dit te doen. Hij wil graag van mij leren en ik natuurlijk ook van hem. Lastig was het in het begin wel, dit omdat je niet weet hoe de gang van zaken hier is, je met de cliënten nog niet echt een vertrouwensband hebt en je het dan ook nog in het Engels moet doen haha. ’s Middags Monique, Moos en Amber een rondleiding gegeven bij Tanka Tanka. Ze vonden het mooi om te zien hoe snel ik al “ingeburgerd” ben binnen deze organisatie.

’s avonds hardgelopen en daarna even met opa, omi, mam en pap gebeld. Leuk om ze even te zien!!

Donderdag was Marilyn weer aanwezig bij Tanka Tanka, de zweedse vrouw waar ik eerder ook al over sprak. Fijn om iemand te hebben om samen dingen mee te ondernemen. Samen hebben we 78 bekers afgewassen die dienen als bekers voor het innemen van medicatie vanaf donderdag. Dit om het de kans op TBC binnen de organisatie te verminderen. Vandaag ook op stage mijn tentamen ingeleverd voor school ;)! ’s Avonds zijn we friet en frikandellen gaan eten met z’n zessen van de compound, namelijk: Fons, Tim, Miguel, Daphne, Naomi en ik.

Helaas donderdag op vrijdag erg ziek geworden… Geen oog dicht gedaan! En ik ben NOOOITT ziek in Nederland.. Was dus ook echt verschrikkelijk om stage op vrijdag af te zeggen.. maar het lukte me echt niet om te gaan.. Baalde echt! Zeker omdat ik samen met Marilyn de medicijnbekers wilde introduceren.

’s middags de skypeafspraak met Els en Roos (docenten van school) wel door laten gaan. Dit omdat nu Petra nog hier is, die vertrekt aanstaande maandag. ’s Avonds met Daphne bij Franco lasagne gegeten en daarna vlug mijn bedje in gedoken!!
Zaterdag eindelijk op pad geweest, als een echte toerist (H). Naar Bakou gegaan waar we krokodillen hebben geaaid en op de foto zijn geweest! Echt gruwelijke beesten! Daarna ook nog naar het monkeypark geweest. Leuk hoe die aapjes de nootjes uit je handen grijpen. ’s Avonds drankje gedaan in Senegambia.. Merkte dat ik nog niet helemaal beter was..

Zondag naar Serakunda market gegaan.. beetje rond gelopen. ’s Avonds hadden we afscheidsdiner van Petra samen met Daphne, Naomi en Alhagie. Ze hebben ons getrakteerd op een heerlijk diner! Op maandag is ze vertrokken naar Nederland.
Ojaaaa en mijn visum is verlengt, dit wil zeggen dat ik sowieso nog 28 dagen meer in Gambia mag blijven . Weeer extra stempels voor in mijn paspoort!! :D

Blijf het wel echt jammer vinden dat je ’s avonds eigenlijk zonder auto geen kant op kan.. Ik mag eigenlijk niet alleen over “straat” en wanneer je met taxi gaat moet je voor een towntrip betalen wat dus veel meer kost dan normaliter. Hou er van als ik gewoon m’n eigen ding kan doen op ieder moment van de dag.. zoals thuis!  Naar vressel in’t donker of licht.. maakt niets uit! Vanaf t dorp naar huis fietsen! Is allemaal niet zo’n probleem.. hier is 500 m in je eentje in het donker al teveel.

Gelukkig maken we (na vijf weken) nog steeds dingen mee die ons verbazen:

- Aan Petra heb ik de vraag gesteld wat gemiddelde leeftijd is waarop de mensen sterven hier.. haar antwoord was 50… Wanneer er in Nederland iemand sterft die 50 is, wordt er gezegd: “Oh dat is nog erg jong!” Raar dat dat verschil zo groot is.

- Daarnaast valt het op dat veel mensen je “sister” noemen.. waarop ik de eerste keer reageerde.. “I’am not your sister, why do you call me sister?” Blijkbaar is het normaal hier dat je wordt aangesproken met sister.. Ook wanneer zij het hier bijvoorbeeld over hun nichtje of neefje hebben gebruiken ze het woord sister of brother.

- Ook is het bijzonder hier dat het mensen niet lukt om iets op te bouwen/ te sparen. Wanneer ze bijvoorbeeld iets hebben verdiend komt er altijd wel weer iemand van de familie aankloppen die iets nodig heeft.. Saamhorigheid is erg mooi, alles wordt gedeeld.. maar alles wat je opbouwt is dus niet voor jezelf maar voor de familie.
Ook kwam er dit weekend een vrouw aanlopen die iets nodig had van Alhagie (waarschijnlijk wel op een bepaalde manier familie). Gaat dan de gehele dag in de tuin zitten wachten totdat iemand iets voor haar gaat doen.
Ik kan zeggen dat ik een familie heb die elkaar wil helpen en die voor elkaar klaar staat mocht het nodig zijn!!! Ik denk dat dit in Nederland niet in elke familie zo is… Maar.. daarnaast is het ook weer niet te vergelijken met hoe ze hier voor elkaar zorgen.. De veranderingen in de zorg in Nederland willen steeds meer streven naar het zorgen voor elkaar! Of wij Nederlanders dat ooit zo gaan doen als zij hier, betwijfel ik.

- Ook was het wel grappig toen JJ over Petra en Eefje (vrouwen van zijn broers) zei dat het zijn vrouwen waren.. waarop wij fel reageerde dat er niets van hem bij was, haha. Blijkbaar is het hier normaal om de vrouw van je broer ook als jouw vrouw beschrijven. Wanneer de eigen man dan dood gaat, is het gebruikelijk om met de broer van jouw man te trouwen (ook al zou je dan de tweede vrouw worden). Dit dient dan meer om hen te onderhouden dan als een echte relatie. Wel heeft de vrouw hier zelf alsnog de keuze in of ze dit wil of niet.

- Ook is het niet te begrijpen dat een land zoveel verschillende talen heeft.. Er is geen touw aan vast te knopen wie nu welke taal spreekt. Is doordat er zoveel verschillende stammen zijn hier.. Waarom ze niet gewoon één taal kiezen.. I don’t know!

- Daarnaast is het ook opvallend dat het weer langzaam verandert, voornamelijk in vergelijking met de eerste week. Tussendoor hebben we erg warme nachten gehad, overdag was het al eens erg benauwd, en opvallend dat het plots om vijf uur ineens sterk afkoelde (wel fijn als je net wil gaan hardlopen), ook was er een middag dat het leek alsof het regende op zee..
Hopelijk krijg ik de laatste paar weken hier niet veel mee van het welbekende regenseizoen, wat nomaliter start rond juli.